تاثیر رفتاردرمانی در کاهش اختلالات اضطراب

سابقه و هدف: اختلال اضطراب ، یک واکنش غیرطبیعی و بیش از حد به عوامل استرس زا قابل شناسایی در زندگی است. شدت واکنش بیش از حد انتظار معمول رخ می دهد و می تواند به طور قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا تحصیلی فرد تداخل ایجاد می کند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر رفتاردرمانی در کاهش اختلالات اضطراب بود.روش بررسی: این مطالعه نوعی کار آزمایی بالینی شبه آزمایشی است. ۲۸ بیمار با تشخیص اختلال اضطراب بر اساس ملاک های DSM-V به طور تصادفی در ۳ گروه درمان آزمایشی و گروه کنترل قرار گرفتند. بیماران گروه آزمایش به مدت ۸ هفته مورد درمان قرار گرفتند. پرسشنامه ی اضطراب اشپیگل برگر ویراست دوم » قبل از شروع درمان و در پایان درمان بر روی بیماران اجرا شدند. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و آماری استنباطی، آزمون کوواریانس و آزمون های تعقیبی (LSD) با نرم افزار ۲۶ -SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بیماران هر ۳ گروه بهبودی قابل توجهی بعد از درمان داشتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد رفتاردرمانی منجر به بهبود قابل توجه علائم اضطراب می شودنتیجه گیری: به نظر می رسد رفتاردرمانی در درمان شدت علائم اضطراب موثر باشد.

Keywords:

اختلالات اضطراب , اضطراب , رفتاردرمانی