شبنم پیروتی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک و حفاظت خاک،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

فرسایش خاک یک فرایند طبیعی است که در اثر فعالیت های انسانی تشدید می شود.نتیجه فرسایش،کاهش حاصلخیزی و از بین رفتن مواد آلی از جمله نیتروژن،فسفر و پتاسیم است.کاهش پوشش جنگلی،کاهش تولیدات زراعی،افزایش سیلابها،کاهش تولید برق،کاهش کیفیت آب آشامیدنی و مانند آنها آثار مستقیم و غیر مستقیم فرسایش خاک هستند.در این مقاله با مروری بر این اثرات و ضمن اشاره به مطالعات خارجی،هزینه های اقتصادی و محیطی ناشی از فرسایش خاک و نتایج حاصل از حفاظت آن بیان می شود.با افزایش روزانه جمعیت،نیاز غذایی افزایش پیدا می کند که در این شرایط قابلیت تولید غذا برای هر نفر کاهش می یابد.مشکل حفاظت خاک،مدیریت و استفاده های نابجا از خاک از جمله دلایل عمده فرسایش در ایران است.طبق آخرین گزارشات،در طول 40 سال اخیر،فرسایش نزدیک به یک سوم اراضی قابل کشت را از بین برده است و میزان فرسایش خاک کشور 15 تن در هکتار در سال است که سه تا پنج برابر متوسط کشورهای آسیایی است.روند رو به افزایش خاک از یک میلیارد تن در سال 1350 به 4/6 میلیارد تن در سال 1390 رسیده و هزینه فرسایش در ایران معادل 14 درصد درامد ناخالص ملی است.

فرسایش خاک،هزینه های اقتصادی و محیطی،حفاظت خاک