واکاوی تاثیر یادگیری مبتنی بر مسئله در توسعه اجتماعی فراگیران مقطع ابتدایی

در سال های اخیر، یادگیری مبتنی بر مسئله (Problem-Based Learning) به عنوان یکی از روش های نوین آموزشی مورد توجه پژوهشگران و متخصصان تعلیم و تربیت قرار گرفته است. این روش، فراگیران را درگیر چالش های واقعی کرده و آن ها را به تفکر انتقادی، حل مسئله و کار گروهی ترغیب می کند. ازآنجاکه دوره ابتدایی مهم ترین مرحله در شکل گیری مهارت های اجتماعی و رشد شخصیت فراگیران محسوب می شود، استفاده از رویکردهای آموزشی نوین که بتواند علاوه بر تقویت توانایی های شناختی، بر ابعاد اجتماعی فراگیران نیز تاثیر بگذارد، از اهمیت بالایی برخوردار است. در این میان، یادگیری مبتنی بر مسئله به دلیل ماهیت تعاملی و مشارکتی خود، بستری مناسب برای تقویت مهارت های اجتماعی ازجمله همکاری، تعامل موثر، مدیریت تعارض و مسئولیت پذیری فراهم می کند. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر آشکار می شود که بدانیم در جوامع امروزی، توانایی برقراری ارتباط موثر و حل تعارضات اجتماعی نقش مهمی در موفقیت فردی و اجتماعی افراد دارد. بسیاری از چالش های اجتماعی ناشی از فقدان مهارت های اجتماعی مناسب است و مدارس به عنوان نخستین محیط یادگیری رسمی، نقش کلیدی در پرورش این مهارت ها ایفا می کنند. بنابراین، واکاوی تاثیر یادگیری مبتنی بر مسئله بر توسعه اجتماعی فراگیران ابتدایی، نه تنها از منظر آموزشی بلکه از دیدگاه تربیتی و اجتماعی نیز حائز اهمیت است. این مقاله مروری با هدف بررسی مطالعات و یافته های علمی مرتبط با این حوزه، به تحلیل چگونگی تاثیر این روش بر مهارت های اجتماعی فراگیران پرداخته و سعی دارد به این پرسش پاسخ دهد که آیا یادگیری مبتنی بر مسئله می تواند به عنوان یک راهبرد موثر در ارتقای رشد اجتماعی فراگیران دوره ابتدایی به کار گرفته شود.

Keywords:

یادگیری مبتنی بر مسئله , توسعه اجتماعی , تعامل گروهی , مهارت های ارتباطی , آموزش ابتدایی