لزوم توجه مدیریتی به مشکل معماری مدرن شهرها

با توجه به بناهای ایجاد شده در اکثر شهرها می توان بیان نمود که در حال حاضر معماری مدرن فراگیرترین سبک معماری در این کلان شهرها شده است. تقابل معماری مدرن و سنتی در محیط های شهری نمایانگر فلسفه ها، زیبایی شناسی و عملکردهای متفاوت این دو سبک معماری است که هویت فرهنگی، پویایی اجتماعی و پایداری محیطی شهرها را تحت تاثیر قرار می دهد. معماری به عنوان هنر و علم طراحی مکان ها همواره تحت تاثیر تحولات فرهنگی، اجتماعی و فناوری قرار داشته و تقابل معماری سنتی و مدرن، تجلی دهنده دو رویکرد متفاوت به ساخت وساز و زندگی شهری است. معماری سنتی، ریشه در تاریخ و فرهنگ یک قوم دارد و نمایانگر هویتی غنی و معنوی است که از نسل های مختلف باقی مانده است، در مقابل، معماری مدرن با تاکید بر کارایی، ساده سازی و استفاده از فناوری های نوین، در پی پاسخ به نیازهای جدید و متنوع جوامع معاصر است. وجود این دو نوع معماری در بافت شهری را می توان از جنبه های گوناگون بررسی و تقابل ها و هم سویی های این دو رویکرد را با نگاهی ژرف در بستر فرهنگی و اجتماعی پیدا کرد تا به دیدگاه های نوینی در طراحی فضاها و چگونگی تاثیر آنها بر زندگی روزمره انسان ها دست یافت. معماری مدرن در اواخر قرن نوزدهم با نوآوری های در ساخت وساز، فناوری، مهندسی و مصالح ساختمانی به طور گسترده ای پذیرفته شد. بسیاری از مردم به جای مفاهیم طراحی سنتی، به سمت رویکرد مدرن تر و کاربردی تر روی آورده اند که از ویژگی بارز آن می توان به صرفه جویی در فضا، افزایش رفاه و عملکرد بهتر اشاره کرد.ابزار و مصالح مدرن به طور قابل توجهی امکانات مدرن را قابل اعتمادتر و کارآمدتر کرده است، ارتقای راحتی ساختمان های مدرن از زمان ساخت تا سکونت غیرقابل انکار است. معماری مدرن نمایانگر سبک زندگی کنونی است و چگونگی زندگی انسان ها در صدها سال پیش را کنار گذاشته است.

Keywords:

طراحی فضاها , ساده سازی , شهری نمایانگر