زینب حزباوی - دانشکده منابع طبیعی پردیس نور،دانشگاه تربیت مدرس
سید حمید رضا صادقی - دانشکده منابع طبیعی،دانشگاه تربیت مدرس
حبیباله یونسی - دانشکده منابع طبیعی،دانشگاه تربیت مدرس

امروزه توجه مدیران و متخصصان منابع طبیعی جهت مهار تخریب و فرسایش خاک به استفاده از افزودنی های خاک از جمله چلی آکریل آمید(PMA) معطوف شده است.ستفاده ازPMA،ضمن کاهش آب بندی و سله بندی سطح خاک،موجب کاهش فرسایش می شود. حال آنکه تا کنون ردیابی میزان پلی آکریل آمید خروجی از محدوده های کاربرد کمتر مورد توجه قرار گرفته است. از این رو در تحقیق حاضر ردیابی میزان PMA مورد استفاده در مهار فرسایش در سه سطح 2،3،5گرم بر لیتر با استفاده از روش رنگ سنجی صورت گرفت. غلظت PMA ره شده در روان آب خروجی بر اساس واسنجی های به عمل آمده برآورد شد.نتایج حاکی از خروج 0/825،0/693 و 0/997 میلی گرم بر لیتر از PMAبه ترتیب مربوظ به مقایر 3،2و 5 گرم بر لیتر در روان آب خروجی از پلات ها بوده است . این یافته ها ضرورت دقت در استاده از سطح مناسب PMA به منظور جلوگیری از ورود پلیمر های مصرفی به منابع آب و خاک را تایید کرد.

افزودنی های خاک،حفاطت خاک،فرسایش آبی، مهار روان آب