پیش بینی فازی سودآوری شرکتها با استفاده از داده های قطعی

پیش بینی آینده همواره به صورت یک ضرورت در زندگی روزمره و به عنوان یک حوزه مشترک دربسیاری از علوم مطرح بوده است. پژوهشهای انجام شده نشان میدهد که رفتار بازار یک رفتار غیرخطی و آشوب گونه است، لذا نیاز به استفاده از ابزارها و الگوهای غیرخطی جهت پیش بینی مشاهده می گردد. امروزه بهره برداری از سیستمهای هوشمند و روشهای انتزاعی مانند شبکه های عصبی، الگوریتم ژنتیک، و منطق فازی در حوزه های مختلف علوم کاربردی، فراوانی یافته است. هدف از این پژوهش تعیین الگویی با استفاده از متغییرهای مالی جهت بالا بردن توان تصمیم گیری استفاده کنندگان صورتهای مالی در پیش بینی سودآوری شرکتها می باشد. بدین منظور نمونه مورد استفاده در این پژوهش 236 شرکت از شرکتهای عضو بورس اوراق بهادار تهران در بین سالهای 1385 تا 1390 ( 1416 شرکت-سال) می باشد. این شرکتها به دو گروه آموزشی شامل 944 شرکت-سال ابتدایی ( شرکت-سالهای 85 تا 88) و گروه آزمایشی متشکل از 236 شرکت-سال انتهایی ( شرکت-سال 86)، تفکیک شدند. برای پیش بینی سودآوری شرکتها از نسبتهای مالی پیش بینی کننده سودآوری که تحقیقات پیشین بکاررفته استفاده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد بگارگیری منطق فازی 77 درصد الگو برداری صحیح در پیش بینی سودآوری و غیر سودآوری (زیان آوری) شرکتها توسط گروه آموزشی و حدود 60 درصد صحت پیش بینی سودآوری و غیر سودآوری (زیان آوری) در گروه آزمایشی را رقم می زند.

Keywords:

پیش بینی سودآوری , متغییر های مالی , منطق فازی , تصمیم گیری