احمدعلی یزدان پناه - استادیار موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی
رسول معتضدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبائی
محمدقاسم میرزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی دانشگاه علامه طباطبائی

مدیریت دانش پس از انفجار اطلاعاتی و ورود بشر به عصر دانش اهمیت یافت و به این ترتیب دانش خود را به عنوان مهم ترین سرمایه کشورها و سازمان ها مطرح نمود؛ مدیریت دانش فرایند ایجاد ارزش از دارایی های نامرئی سازمان (سرمایه انسانی) است. بخش خصوصی اولین قدم ها را در زمینه پیاده سازی مدیریت دانش برداشته است، اما دولت با یک قدم فاصله به دنبال بخش خصوصی در حرکت است. اما همچنان مطالعات مربوط به تسهیم دانش، به عنوان مهمترین بخش چرخه مدیریت دانش، در بخش دولتی کمیاب است. هدف این مقاله طراحی سیستم تسهیم دانش در سازمان های دولتی در قالب الگوی اساسی سیستم ها (ورودی، فرایند، خروجی) است. مدل نهایی تحقیق پس از بررسی منابع موجود در زمینه مدیریت دانش و تسهیم دانش، عناصر مهم در چارچوب مدیریت دانش در بخش دولتی (افراد، سازمان، تکنولوژی) که بر روی تسهیم دانش اثر گذارند، را به عنوان ورودی، فعالیت های مدیریت دانش را به عنوان فرایند ونهایتا، خروجی آن بهبود عملکرد سازمانی و ارائه خدمات مطلوب، در نظر گرفته است.

مدیریت دانش، تسهیم دانش، رویکرد سیستمی، بخش دولتی