رضا رادمهر - کارشناسی ارشد مدیریت دانشگاه اصفهان
گلناز مومنی - کارشناسی ارشد مدیریت دانشگاه اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش سازمانی و فرهنگ سازمانی در بین کارکنان اصفهان انجام گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت و پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون استفاده شد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی بود. کلیه کارکنان رسمی غیر آموزشی دانشگاه اصفهان که شامل۳۸۹ نفر بودند، جامعه آماری را تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول کوکران 132 نفر در مطالعه شرکت داده شدند. داده های گردآوری شده با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام در نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته های تحقیق نشان داد که تمامی ابعاد هوش سازمانی(سرنوشت مشترک، تمایل به تغییر، روحیه، همسویی و تجانس، بکارگیری دانش و فشار عملکرد) بجز بینش راهبردی با فرهنگ سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارند. همچنین نتایج مدل پیش بینی فرهنگ سازمانی از طریق مولفه های هوش سازمانی نشان داد که که میزان واریانس تبیین شده فرهنگ سازمانی توسط متغیرهای سرنوشت مشترک، تمایل به تغییر، روحیه، همسویی و تجانس، بکارگیری دانش و فشار عملکرد برابر با 48/0 است و متغیرهای بینش راهبردی، فرهنگ سازمانی را پیش بینی نمی کند

فرهنگ سازمانی، هوش سازمانی و دانشگاه اصفهان