هنر نویسندگی بیهقی در بازنمود شخصیت ها و جریانات در تاریخ بیهقی

براستی ابوالفضل « ، نویسنده » محمدبن حسین بیهقی دبیر ی فاضل و مورخ نکته دان عصر غزنویان ، در اثر س ترگ خویش ، داد « به تمامی بگذارده » تاریخ بداده و حق هنر دبیری . دقت، صداقت، امانت داری، راست جویی و درست نویسی از شاخص های برجسته ی اوست. در خالل داستان ها و اتفاقات حکومتی، وی آن چه را که نگاشته است - به معاینه دیده است یا از افراد مورد وثوق شنیده است و من که این تاریخ پیش گرفته ام التزام این قدر بکرده ام تا آنچه نویسم یا از معاینه ی من است یا از سماع « : » درست از مردی ثقه - چنان نغز، دلکش و به دور از تعصب و جانبداری و غرض رانی باز نمایانده است . وی در توصیف اخال ق، رفتار ها، منش ها و کردار های شخصیت های د ربار و دیوانیان هیچ اغماضی نکرده است ، همواره متعهد بوده و راستی و درستی در کار آورده است ...و در تاریخی که می کنم سخنی نرانم که آن « : به تعصبی و ت زی دی کشد و خوانندگان این ... » تصنیف گویند شرم باد این پیر را حتی آن جا که امیر مسعود خلیفه ی شهر را فرموده بود که بر کران مصلای بلخ فرود شارستان داری بزنند و دو دیگر دستور داده بود تا حسنک را بیاورند ؛ میکاییل پذیره ی وی آمد و دشنام های زشت دادن گرفت حسنک را، بیهقی همه آنچه را که بناحق بر حسنک روا داشتند در تاریخ خویش با تمام جزئیات بیاورده است ؛ ...چون « دوستی زشت کند، چه چاره از بازگفتن » .. . این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی برآن است تا به ظرایف و جزئیات هنر نگارش بیهقی دبیر در باب عمل، رفتار و خوی و خیم ش خصیت های متنفذ ، دیوانی دستگاه غزنویان بپردازد.

Keywords:

تاریخ بیهقی , حسنک , بوسهل , مسعود