فاطمه اصفهانی - دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سعید باغشاهی - دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
علی اصغر بهنام قادر - گروه بیومواد، پژوهشگاه مواد و انرژی

شیشه های زیست فعال به طور گسترده ای به عنوان مواد پرکننده در جراحی های ارتوپدی و دندانی به کار می روند. طی سالهای اخیر کوششهای فراوانی در مسیر بهبود زیست فعالی شیشه ها صورت گرفته است، که در این زمینه تأثیر ترکیب بر برخی خواص این شیشه ها موضوع قابل توجهی است. در این پژوهش تغییر نسبت CaO به P2O5 به عنوان یکی از پارامترهای اثرگذار بر زیست فعالی برون تنی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا ژل سیلیکاتی بر پایه ی سیستم SiO2-CaO-P2O5 به روش سل- ژل با درصد مولی ثابت SiO2 (60%Mole) و نسبت های 3 و 6 و 9 و 12 و 15 برای درصد مولی CaO به P2O5 تهیه شد. در نتیجه درصدهای مولی 30 و 34/3 و 36 و 36/94 و 37/5 برای CaO و 10 و 5/7 و 4 و 3/07 و 2/5 برای P2O5 بدست آمد. با انجام آزمون STA رفتار حرارتی ژلها بررسی شد و در نهایت با حرارت دادن ژل ها در دمای 600 درجه سانتیگراد ، شیشه زیست فعال حاصل شد. از روش XRD به منظور اطمینان از آمورف بودن شیشه ی حاصل بهره گرفته شد. به منظور انجام آزمون زیست فعالی برون تنی، نمونه ها در محلول شبیه سازی شده بدن (SBF) غوطه ور شدند و با بررسی نتایج حاصل از آزمون ICP در زمانهای مختلف، یونهای آزاد شده در نمونه های با مقادیر متفاوت CaO و P2O5 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان دهنده کاهش زیست فعالی با افزایش میزان P2O5 و کاهش CaO در نسبتهای 12 و 15 بو د. همچنین کمتر بودن درصد P2O5 از حد بهینه در نسبت 3 سرعت تشکیل هیدرو کسی آپاتیت را کاهش داد. ریزساختار نمونه ی با نسبت 6 که بهترین رفتار زیست فعالی را از خود نشان داد با استفاده از SEM الگوی پراش پرتو ایکس آن توسط XRD بررسی شد.

شیشه زیست فعال، سل- ژل، هیدروکسی آپاتیت، زیست فعالی برون تنی