بررسی تاثیر نسبت مولی CaO به P2O5 بر pH محلول SBF و نحوه تشکیل لایه ی کلسیم فسفات در شیشه های زیست فعال سیستم SiO2-CaO-P2O5

شیشه های زیستی قابلیت اتصال به بافت زنده از طریق تشکیل لایه ی غنی از کلسیم فسفات در فصل مشترکشان با بافت زنده را دارند. در این مقاله شیشه های زیستی نانو در سیستم SiO2-CaO-P2O5 توسط روش سل ژل با درصد مولی ثابت SiO2 (60%Mol) و نسبت های مولی CaO به P2O5 برابر با 3 و 6 و 9 و 12 و 15 ساخته شدند. به منظور ارزیابی خواص شیشه های تهیه شده در ابتدا آزمونهای XRD برای اطمینان از آمورف بودن شیشه، XRF برای بررسی ترکیب تهیه شده و FT-IR برای مشاهده باندهای تشکیل شده بر روی نانوپودر انجام گرفت. بررسی های برون بطنی بر روی شیشه ها توسط غوطه ور کردن پودرها درون مایع شبیه سازی شده بدن (SBF) انجام شد. نتایج نشان دادند به واسطه در تماس قرار گرفتن نمونه ها با محلول شبیه سازی شده بدن و با گذشت زمان، بر اثر تخریب نمونه ها و رهایش یون از نانو پودر شیشه ای، تغییر در pH و غلظت یونهای مایع ایجاد می گردد. پس از مقایسه نتایج حاصل از اندازه گیری pH قبل و بعد از قرارگیری در محلول شبیه سازی شده بدن در زمانهای مختلف مشخص گردید در ابتدا افزایش چشمگیر و پس از 14 روز به تدریج کاهش در میزان pH و سپس برگشت آن به محدوده pH طبیعی بدن یعنی 7/4 ایجاد میشود که دلیلی بر تشکیل لایه ی هیدروکسی آپاتیت و در نتیجه زیست فعال بودن نمونه ها است. همچنین مقایسه نتایج حاصل از بررسی FT-IR نمونه ها قبل و پس از قرارگیری در محلول SBF و بررسی باندهای مرتبط با فاز کلسیم فسفات هیدروکسی آپاتیت تشکیل شده در اثر غوطه وری نیز نتایج مذکور را تایید می کنند. ریزساختار نمونه ی دارای بهترین رفتار زیست فعالی با استفاده از SEM و الگوی پراش پرتو ایکس آن توسط XRD بررسی شد.

Keywords:

شیشه زیستی , کلسیم فسفات , هیدروکسی آپاتیت , pH , مایع شبیه سازی شده بدن