بررسی عوامل تاثیرگذار بر حمل و نقل عمومی (مطالعه موردی اتوبوسرانی اصفهان)

در کشورهای در حال توسعه اتوبوس های درون شهری مهم ترین بخش از سیستم حمل و نقل عمومی را تشکیل می دهند و طراحی شبکه خطوط اتوبوسرانی بهینه، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. افزایش کیفیت خدمات دهی به شهروندان و کاهش ترافیک معابر شهری و مسائل مربوطه است. رشد جمعیت شهری و به تبع آن افزایش سریع وسایل نقلیه و عدم هماهنگی در رشد توسعه خدمات شهری با توسعه معابر باعث افزایش مشکلات شهری و ایجاد ترافیک و اختلال در سیستم حمل و نقل گردیده است. در این پژوهش به بررسی عوامل معنادار بین عوامل تاثیرگذار در میزان استفاده از سیستم حمل و نقل همگانی (اتوبوس) مورد مطالعه ی شهر اصفهان خواهیم پرداخت. پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS از نظر نوع داده کیفی و از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی است. تجزیه و تحلیل ها بر اساس تحلیل رگرسیون چندمتغیره است. همچنین مدت زمان رانندگی با وضعیت ظاهری افراد، هم ریختن در به دست آمدن از سیستم های حمل نقل موجود تاثیر گذار نبوده است. از مهمترین عوامل در انتخاب جور مناسب حمل و نقل همگانی، قابلیت دسترسی وضعیت ظاهری افراد است. از سویی می توان بیان نمود که شاخص اصلی سیستم های حمل و نقل همگانی (اتوبوس) نظیر ظرفیت، زمان سفر، ثبات و ..... مفهوم قابلیت دسترسی است.

Keywords:

حمل و نقل عمومی , خطوط اتوبوسرانی , سیستم حمل و نقل همگانی , قابلیت دسترسی