بستر زمین و تاثیر آن در طراحی ساختمان های مسکونی

توجه به بستر معماری و داده های طرح از ابزار مولد اولیه معماران در فرایند طراحی هستند و رویکرد اصلی طراحی را تعریف می کنند؛ این رویکرد، به تجلی گسترده گزینه های طراحی منجر شده است و در نهایت ارزیابی موفق تر از راه حل ها و طراحی های کامل تری را به دنبال دارد. در حال حاضر، بی توجهی به بستر در بسیاری از طراحی ها معمارانه امروز رایج است. این تحقیق به مطالعه تاثیر توجه به بستر و زمینه طرح در طرح های معماری پرداخته است، هدف این تحقیق تبیین راهکارهایی برای ارتباط میان یک پروژه معماری و بافت شهری است. اهمیت این موضوع هنگامی روشن می شود که از پیامد چنین موضوعی آگاه باشیم. آنچه در اینجا به عنوان پیامد ذکر می شود، ایجاد یکپارچگی و انسجام در محیط است. این پژوهش استراتژی های طراحی معماری که با هدف سازگاری طرح معماری با بستر پروژه صورت گرفته است را در قالب بررسی موردی در این زمینه را مورد بحث قرار می دهد. مفروضات تحقیق بر این اساس استوارند که توجه به بستر کالبدی پیرامون طرح می تواند نقش موثری در شکل گیری اثر معماری داشته باشد و نیز، بستر کالبدی طرح به عنوان یکی از قیود بیرونی، همان جوهره منحصر به فردی است که محصول معماری را از سایر محصوالت، متفاوت می کند. روش تحقیق استفاده شده در این مقاله کیفی و مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای می باشد و تکیه اصلی بر عملکرد اصولی و استخراج نتایج بر حسب موقعیت می باشد.

Keywords:

بستر طراحی , معماری , طراحی معماری , کاربری مسکونی