جعفر جعفری پور میبدی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
علی نعمتی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی شریف
اسماعیل صلاحی - پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی

در کار حاضر، با استفاده از عملیات شیمیایی جهت اصلاح و ایجاد گروه های عاملی بر روی سطح نانولوله های کربنی، آنها در محیط آبی به صورت کاملا یکنواخت پراکنده و در مرحله بعد به صورت درجا برای سنتز نانوذرات هیدروکسی آپاتیت بر روی آنها و پخش یکنواخت نانولوله ها اصلاح سطحی شده در زمینه هیدروکسی آپاتیت از روش سل-ژل استفاده شد. از این رو، ابتدا نانولوله های کربنی در محیط های اسیدی مختلف از قبیل اسیدنیتریک/اسید سولفوریک و اسید نیتریک/اسید سولفوریک/اسید کلریدریک پراکنده شدند. سپس جهت بررسی ایجاد گروه های عاملی روی سطح نانولوله ها، از تکنیکهای طیف سنجی رامان، طیف سنجی مادون قرمز و آنالیز توزین حرارتی استفاده شد. با استفاده از این تکنیکها حضور گروه های عاملی کربوکسیلیک (COOH-) و هیدروکسیل (OH-) بر روی سطح نانولوله ها کربنی اثبات شد. بهترین محلول اسیدی برای ایجاد گروه های عاملی و مقدار بهینه نانولوله ها در آب با استفاده از تکنیک اسپکتروفتومترنور مرئی (UV-Vis) مشخص شد. نتایج نشان داد که بهترین محلول اسیدی، محلول حاوی اسید نیتریک/اسید سولفوریک/ اسید کلریدریک و مقدار بهینه نانولوله های کربنی در 100cc آب، 0/1 گرم می باشد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و عبوری (TEM) نحوه سنتز ذراتی از هیدروکسی آپاتیت در مقیاس نانو را روی سطح این نانولوله ها اثبات کردند. بررسی های پراش اشعه ایکس (XRD) نشان داد که اندازه بلورک های هیدروکسی آپاتیت تشکیل شده روی سطح نانولوله ها در حدود 50 نانومتر می باشد.

اصلاح سطحی، نانولوله های کربنی، نانوذرات هیدروکسی آپاتیت، گروه های عاملی