محمدعلی محمدعلی

در این مقاله با تمرکز بر شبکه بهم پیوسته سیتسم انرژی ایران، از یک رویکرد مدل سازی یکپارچه برای تحلیل چشم انداز توسعه سیستم انرژی ایران استفاده شده است. روش شناسی مدل سازی بر اساس چارچوب تفصیلی مهندسی-فرآیندی بوده و با استفاده از مدل ساز لیپ (LEAP) انجام گرفته است، که امکان ایجاد تصویر مجازی از سیستم انرژی در سمت های تقاضا، عرضه و منابع را فراهم کرده و کنش سیستم انرژی با بخش های اقتصادی- اجتماعی را میسر می سازد. مدل مجازی فراهم شده به مثابه یک آزمایشگاه کجازی امکان سنجش و ارزیابی سناریوهای مختلف را فراهم می نماید. سناریوها در واقع مسیرها متفاوت و محتمل حرکت سیستم انرژی ایران در آینده را نشان می دهد که قوانین، مقررات، برنامه ها و سیاست های انرژی کنونی کشور آن آینده ها را خواهند ساخت. به طور کلی سناریو های تحت عنوان سه سناریوی اصلی سقف، میانی و کف تقسیم بندی شده اند که سناریوی سقف مبین روند کنونی فضای انرژی کشور بدون دخالت سیاست های مدیریت انرژی بوده، سناریوی میانی بهره گیری از ابزارهای غیر قیمتی برای بهبود راندمان مصرف انرژی در سمت های عرضه و تقاضا را نشان می دهد و همچنین سناریوی کف نیز ترکیب ابزارهای قیمتی و غیر قیمتی برای مدیریت مصرف انرژی خواهد بود که نتایج نیز عموما در قالب این سه سناریو ارایه شده اند. به دلیل ذات مبتنی بر عدم قطعیت آینده نگری روندها و همچنین تطابق روندها با چشم انداز قوانین و مقررات، اعتبار سنجی نتایج بر مبنای دیدگاه های متخصصین انرژی صورت گرفته است.

سیستم انرژی ایران، عرضه، تقاضا، مدل یکپارچه انرژی، فرآورده های نفتی، سناریو، LEAP