رسول شاهسون مارکده - دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران
حجت قاسمی - استادیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران

فناوری گازسازی این قابلیت را داراست که از زیستتوده، سوختی گازی تولید نماید که میتواند در تولید توان چه به صورت متمرکز و چه به صورت پراکنده استفاده شود. در این مقاله گازسازی زیستتوده از منظر ترمودینامیکی مورد مطالعه قرار گرفته است. مدل تعادل ترمودینامیکی بر اساس کمینه کردن انرژی آزاد گیبس برای بررسی اثر پارامترهای مختلف بر عملکرد فرایند مورد استفاده قرار گرفته است. پارامترهای مورد بررسی نسبت همارزی، دما، اثر غنی کردن هوا با اکسیژن، نوع سوخت و رطوبت زیستتوده میباشد. مشاهده میشود که در نسبت هم ارزی 0/25 با استفاده از هوا ارزش حرارتی گاز MJ/Nm3 و 4/81 و با استفاده از اکسیژن ارزش حرارتی گاز 8/36MJ/Nm3 خواهد بود. با افزایش دما تا 800 درجه سانتیگراد ارزش حرارتی و بازده افزایش زیادی از خود نشان میدهند، اما نرخ افزایش آنها در دماهای بالاتر کمتر میباشد. نوع سوخت با توجه به نسبت مولی H/C و O/C مورد بررسی قرار میگیرد. ارزش حرارتی و بازده گاز سرد برای سوختهایی با نسبت H/C بالاتر و نسبت O/C پایینتر مقدار بیشتری خواهند داشت. همچنین رطوبت سوخت تاثیری منفی بر ارزش حرارتی گاز حاصل میگذارد.

گازسازی، زیست توده، مدلسازی ترمودینامیکی