میلاد ترکجزی - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
محمد فرخ زاد - دکتری معماری،دانشگاه شهید بهشتی، عضو هیات علمی دانشگاه گلستان، استادیار

امروزه معماری بومی اقصی نقاط دنیا که با توجه به طبیعت و محیط پیرامون خود شکل می گرفته است و همساز با اقلیم به وجود می آمده، به دست فراموشی سپرده شده است .کناره گیری ازمعماری سنتی و افزایش مصرف سوخت های فسیلی علاوه بر اتلاف منابع انرژی، موجب آلودگی روزافزون محیط زیست نیز شده است . براین اساس استفاده بهینه از انرژی های تجدیدپذی ر امری ضروری شمرده می شود، که مهم ترین آن، انرژی خورشیدی می باشد.انسان ها هزاران سال است از انرژی خورشیدی به صورتهای مختلف استفاده می کنند، اما آنچه مطرح است، تبدیل این انرژی به سایر انرژی های متداول و مورد نیاز بشر است. یکی از الگوهای پایداری در معماری استفاده از انرژی های طبیعی و مصرف حداقل انرژی فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی است، که طراحی خورشیدی ساختمان گامی در جهت رسیدن به آن می باشد. در این مقاله علاوه بر معرفی روشهای استفاده از انرژی خورشیدی به صورت سامانه های پویا و ایستا، به بیان فاکتورهای مهم در طراحی ساختمان های خورشیدی نیز پرداخته شده است .این فاکتورها شامل عوامل بیرونی و عوامل درونی می باشد .راهکارهای اجرایی در طراحی نیز به منظور صرفه جویی انرژی در ساختمان ارائه شده است.

سامانه های پویا، سامانه های ایستا، انرژی خورشیدی، بهینه سازی انرژی