تاثیر سیاست گذاری های شهری بر اسکان غیررسمی با رویکرد ساختارگرایانه (مورد مطالعاتی: منطقه ۵ شهرداری شهر تهران)

اسکان غیررسمی پدیده نابهنجاری است که معضل اکثر شهرهای بزرگ و کلان شهرها بوده و آسیب های اجتماعی- اقتصادی و زیست محیطی عدیده ای درپی دارد بر همین اساس مقابله با آن و ساماندهی آن نیازمند صرف هزینه های سنگین در ابعاد گوناگون است. عوامل متعددی در بروز و گسترش این پدیده دخالت دارند که در این تحقیق از بین عوامل مختلف نقش سیاست گذاری های شهری بر اسکان غیررسمی در منطقه ۵ شهرداری شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور در یک تحقیق همبستگی نمونه-ای مشتمل بر ۱۲۰ نفر از سیاست گذاران ، مسئوولین و کارشناسان مرتبط با موضوع در منطقه مورد مطالعه به صورت تمام شمار به عنوان آزمودنی انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته شامل ۲۶ سوال ۵ گزینه ای تهیه و پس از اطمینان از اعتبار و روایی آن بین آنها توزیع گردید. داده های حاصله با استفاده از نرم افزار spss و از طریق آزمون های ضریب همبستگی پیرسون (r) و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله بیانگر آن است که: بین عوامل قوانین زمین شهری موجود، ایجاد شهرک های جدید و سیاست های مسکن و طرح های شهری و اسکان غیررسمی در منطقه ۵ شهرداری شهر تهران رابطه مثبت و معنی دار ی در سطح اطمینان ۹۹ درصد وجود دارد. به عبارت دیگر این عوامل موجب افزایش اسکان غیررسمی در این منطقه از شهر تهران گردیده و در مجموع می توان ۶۲ درصد از واریانس وجود پدیده اسکان غیررسمی را به وسیله عوامل سه گانه فوق تبیین نمود.

Keywords:

سیاست گذاری های شهری , اسکان غیررسمی , ساختارگرایانه , قوانین زمین شهری , شهر تهران