غلامرضا نوری - استادیار دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی دانشگاه سیستان و بلوچستان
ناهید احسان زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی توریسم دانشگاه سیستان و بلوچستان

انسان و زمین دو واژه به هم گره خورده هستند که تاریخی طولانی را باهم گذراندهاند و انسان چنان شیفته ماوا و آشیانه خود است که میخواهد کنجکاوانه وقایع پیش از بودن خود را نیز بداند و چهره زمین را از کودکی آن بشناسد. زمین نیزکه دانایی و زیبایی خالق هستی، آن را به هزار نقش و رنگ وآئین آراسته است، همواره انسان را به جوهر و نهاد اصلی خود میکشاند: پاکی و رهایی از قید و بندهای مادی و رسیدن به چشمه های حقیقت. از آنجا که زمین میراث همه افراد بشراست، سازمان های جهانی ( نظیر یونسکو) به همراه دولتها و سازمان های محلی سعی در حفظ و ارائه بهتر این ارزشها بهنسلهای آینده دارند. هدف از این مقاله بررسی پتانسیل های ژئوتوریسمی منطقه چابهار جهت معرفی به عنوان ژئوپارک می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی -تحلیلی است، جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از بررسی های اسنادی وکتابخانه ای استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد با تشکیل ژئوپارک در این منطقه، زمینه اشتغال و کسب درآمد برای جوانان فراهم می شود واز سوی دیگر ژئوپارک ها، بهترین محل برای توریسم علمی و گردشگری هستند که از نظر اقتصادی، صنایع دستی، فرهنگی و تاریخی پتانسیل بسیار مثبت و موثری قلمداد می شوند.

ژئواستراتژیک، ژئوتوریسم، تنوع جاذبه ها، ژئوپارک، شاخص های جهانی، چابهار