وحیده عبداللهی - عضو هیئت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان – مجتمع آموزش عالی سراوان

بیابانزایی یک تأثیر بسیار زیاد روی سیستمهای زیست محیطی و شرایط اکولوژیکی دارد. سازمان علمی، فرهنگی، آموزشی ملل متحد (یونسکو) از اثرات مخرب ادامه بیابانزایی آگاه شده است. آگاهی از دلیل بیابانزایی و همچنین اتخاذ راه حل بهمنظور توسعه پایدار برای بهبود اکوسیستمهای مرتعی مورد نیاز است. ثابت شده که شتر در مقایسه با دامهای دیگر کاملاً به محیط خشک سازگار است، اما بسیاری از محققان نشان داداند که تراکم شتر بیش از حد ظرفیت اکولوژیکی یک تهدیدعمده برای اکوسیستمهای بیابانی است. در اثر چرای بیش از حد دام امروزه درصد زیادی از مراتع از بیابانزایی رنج برده ویا بطور شدیدی تخریب شدهاند. کاهش جمعیت شتر در مراتع باز میتواند خسارت بیابانزایی را کاهش داده و اجازه بهبود پوشش گیاهی را دهد.برای این منظور راهاندازی یک مزرعه شتر بعنوان یک طرح باید مد نظر قرار گیرد و مالکان شتر بهانتقال شترها از مراتع باز به داخل مزرعه تشویق گردند. احداث این مزرعه کمک بیشتری به فرآیند بازسازی اکوسیستم خواهد کرد. در این مزارع گونههای خوشخوراک بومی و بعلاوه هالوفیتهای خوشخوراک بعنوان یک راه پایدار برای تولید علوفه بطور تجاری (همچنین با مصرف آب کمتر نسبت به گونههایی مثل یونجه) میتواند رشد داده شود. 3 نتیجهای که- عمدتاً و در صورت اجرای این طرح انتظار میرود: 1 – معکوس کردن روند بیابان زایی و احیای اکوسیستمهای بیابانی 2تولید مستقیم محصولات در سطح تجاری از مزرعه و 3- بهبود کارایی استفاده از آب برای تولید علوفه. در این طرح ارئه شده از سوی یونسکو با در نظر گرفتن تأثیر بیابان زایی و چرای بیش از حد روی محیط، یک راه حل احتمالی (احداث مزرعه شتر) را برای احیای و بازسازی این اکوسیستمها ارائه میدهد. ضمن اینکه، این طرح ارزش کلی محصولات تجاری تولید شده در مزرعه و کاهش مصرف آب شیرین برای تولید علوفه را نشان خواهد داد

احداث مزرعه شتر، شتر، ، مبارزه با بیابانزایی Camel farm