تهیه نقشه مناطق بیابانی استان قم براساس پارامترهای اقلیمی

درمناطق بیابانی بی نظمی زمانی و مکانی بارش کمبود رطوبت و فزونی تبخیر سبب تشکیل جوامع تنک و یا گیاهان کم عمرمیشود که خود ازاثر اقلیم برپوشش گیاهی منطقه حکایت می کند بنابه دلایلی نیز میتوان گفت وجود خشکی به عنوان عامل محدود کننده گسترش پوشش گیاهی فقط نتیجه اوضاع اقلیمی نیست و ممکن است منشا خشکی مربوط به جنس سنگها باشد خاکهای مناطق بیابانی به دلیل کمبود رطوبت و فقدان موادالی گیاهی هوموس بسیارکمی داشته و ساختمان آنها تکامل یافته نیست و همین عامل نیز ازدلایل تشدید اثرات تخریب محیط زیست درمناطق خشک و بیابانی می باشد عوامل مختلف نظیر خاک توپوگرافی جنس سنگ مادری اقلیم و پوشش گیاهی بایکدیگر ارتباط دارند درعین حال چنین به نظر میرسد که عامل اقلیم نقش تعیین کننده درتثبیت خطوط اساسی این رابطه ایفا می کنند درعین حال می توان گفت که مهمترین عامل گسترش بیابانها مربوط به عوامل اقلیمی است به دلیل پراکنش نامنظم مکانی و زمانی بارندگی بسیاری ازنقاط ایران و به خصوص استان قم درقلمرو بیابان قرارگرفته است استان قم با مساحتی بالغ بر 11238 کیلومترمربع درعرض شمالی 34 درجه تا 15درقیقه و 35درجه و طول شرقی 50درجه تا 52درجه واقع شده است این استان دارای سه منطقه کوهستانی کوهپایه ای و دشتی است که نواحی کوهستانی و کوهپایه ای آن بیشتر متمرکز درنواحی غربی و جنوبی می باشد دراین تحقیق با انطباق کلیه لایه های تهیه شده ازفاکتورهای اقلیمی مربوط به ایستگاه های هواشناسی استان و تعیین مرزبیابان ازغیربیابان با توجه به اعدادممیز انتخابی بیابان بصورت کمی تعریف گردیده است

Keywords:

بیابان , اقلیم , بارندگی , استان قم