تعیین حدود تخریب جنگل نسبت به کانون روستا به کمک شاخصهای تنوع گون ای درختی و ارائه راهکارهای احیاء و حفاظتاز این جنگلها (مطالعه موردی: آذربایجان غربی

جنگلهای زاگرس جزو مهمترین اکوسیستمهای جنگلی کشور به لحاظ اکولوژیک و اقتصادی هستند. جهت انجام این تخقیق،جنگلهای سامانه عرفی روستای سیپکان در شهرستان سردشت استان آذربایجان غربی جهت مطالعه انتخاب شد. فاصله از کانونروستا به طبقاتی با فاصله 200 متر از یکدیگر تقسیم بندی شد و تا مرز سامان عرفی روستا ( 2200 متری) ادامه پیدا میکند (طبقه فاصله ای 200 تا 2200 متری از مرکز روستا) . آماربرداری به این گونه بود که در دو محور عمود برهم و در فاصله 200 متر از یکدیگر در 4 حهت اصلی اقدام به پیاده کردن قطعات نمونه 400 متر مربعی کرده و در هر قطعه نمونه اطلاعات گونه درختی وتعداد درختان برداشت شد. از شاخصهای تنوع گونهای شانون، سیمپسون، منهنیک و مارگالوف جهت مقایسه تنوع گونهای استفاده شد. . از آزمون تجزیه واریانسبا سطح اطمینان 95 درصد جهت مقایسه شاخصهای تنوع زیستی در طبقات فاصله از روستا استفاده شد. از نرم افزارSpss و 16 Biodiversityجهت آنالیز دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد که در جنگل سامان روستا 6 گونه درختی وجود دارد و میزان متوسط شاخصهای تنوع گونهای با افزایش فاصله از روستا افزایش مییابد به علت مسائل اقتصادی و عدم دسترس کافی کاهش مییابد و در فاصله بیشتر از 1600 متر به حد صفر میرسد. اختلاف بین متوسط شاخص- های تنوع گونهای از لحاظ آماری معنیدار میباشد. جهت مدیریت بهتر این جنگلها و افزایش تنوع گونهای و به پیروی از آنپایداری جنگل و منابع طبیعی پیشنهاد میشود که در فواصل نزدیک روستا طرح های حفاظتی و حمایتی متمرکز گردد تا پوشش جنگل احیاء شود و این طرحها تا فاصله 1600 متری از روستا متمرکز گردد.

Keywords:

تنوع گونهای , روستای سیپکان , طبقه فاصله از روستا , شاخصتنوع گونهای