سیدمرتضی ابطحی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان

دشت کاشان ازجمله مناطقی است که به جهت واقع شدن درحوزه ابخیز مرکزی و شرایط اقلیمی نامناسب ازپتانسیل تولیدی بسیارپایین برخوردار است افزایش جمعیت و نیازروزافزون به منابع جدید این بوم سازگان شکننده را به مخاطره انداخته است کاهش توان تولید محصولات کشاورزی متروکه شدن اراضی کشاورزی و نمایان شدن پدیده بیابانزایی که دردشت کاشان به وضوع قابل مشاهده است گواه براین ادعاست که دراین طرح عوامل موثربرگسترش این فرایند نامطلوب که درآن منابع آب و خاکی ازجایگاه ویژه ای برخوردار است موردمطالعه قرار گرفت به این منظور تغییرروند کمی و کیفی منابع اب زیرزمینی دشت کاشان و همچنین تغییرات شوری و قلیائیت خاک مورد مطالعه قرارگرفت مطالعه منابع آب با استفاده ازامارپیزومترهای دشت کاشان و همچنین نتایج تجزیه کیفی آبهای زیرزمینی که بوسیله اداره اموراب انجام شد صورت گرفت تغییرات شوری و قلیائیت خاک درگستره دشت کاشان باحفر نیمرخ طی سالهای اجرای طرح درمکانهای هشتگانه بررسی گردید نتایج بدست امده حاکی ازافت کمی و کیفی منابع اب دشت کاشان است بطوریکه بعضی ازمناطق دشت کاشان با افت 55متری طی 31سال مواجه بوده است و کیفیت آب زیرزمینی با تغییرات متناوب خود روند کلی نامطلوبی را نشان میدهد که ازعلل اصلی آن میتوان استفاده نامناسب ازابهای زیرزمینی با شوری بالا عدم زهکشی مناسب خاک و روش ابیاری را نام برد درمجموع به منظور حفظ وضعیت موجود تغییر روش ابیاری غرقابی به تحت فشار کشت گیاهان با نیاز ابی پایین استفاده متناوب ازمنابع اب با کیفیت بالا و پایین استفاده ازسیستم های پخش سیلاب جهت نفوذآب باران دربالا دست و جلوگیری ازحفرچاه های عمیق و بهره برداری بی رویه ازآبهای زیرزمینی برایدشت کاشان پیشنهاد میشود

شوری و قلیائیت خاک، کمیت و کیفیت آب، دشت کاشان، بیابانزائی، آبهای زیرزمینی، روندتغییرات