استفاده از روش هیبرید فازی- تحلیل سلسله مراتبی در مدلسازی پیوسته تناسب اراضی در منطقه نیمه خشک زیاران

برنامه ریزی اصولی و صحیح از اراضی بر اساس رعایت تناسب آنها، زمینه مناسبی را برای آمایشسرزمین، حفاظت اراضی و کنترل بیابانزایی فراهم مینماید. در این تحقیق، ارزیابی تناسب اراضی به صورت مدلسازی پیوسته تناسب اراضی برای گندم آبی و بااستفاده از روش هیبرید فازی- تحلیل سلسله مراتبی، در منطقه نیمه خشک زیاران انجام گرفته است. در روش فازی، از توابع عضویت سیگموئیدی و کندل، بر اساس احتیاجات گندم آبی، برای تعیین درجه عضویت هر یک از خصوصیات اراضی به کلاسهایتناسب اراضی استفاده گردید و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، وزن هر یک از خصوصیات اراضی موثر در میزان محصولمحاسبه شد. جهت تعیین کلاس نهایی تناسب اراضی در هر واحد اراضی، از عملگر ضرب (ترکیب) فازی استفاده شد. هم بستگی بین شاخصاراضی و عملکرد مشاهده شده در سطح منطقه، برای روش هیبرید فازی- تحلیل سلسله مراتبی ( 0/91=r بوده که مؤید این مطلب است که نظریه مجموعه های فازی، با دقت بالا و نتایج قابل قبول تر، به طبیعت اجازه می دهد که به صورت ذاتی مبهم باشد و سعی نمی کند که سیستم پیوسته خاک را به داده هایی که توسط محققین علوم خاک اندازه گیری می شود، محدود نماید.

Keywords:

آمایش سرزمین , روش هیبرید فازی- تحلیل سلسله مراتبی , زیاران , شاخص اراضی