عوامل موثر بر تغییر شرایط آسایش مطابق با نظریه سازگاری

معماری را متشکل از فضاهای پر خالی و می انه تعریف نماییم. هر فضا هویت مشخص خود را دارد و مشمول هدف معماری که ایجاد آسایش است می گردد. آنچه مشهود است، فضای باز و بسته با پر و خالی در عین اینکه هر کدام هویت مخصوص به خود را دارند، در کنار یکدیگر معنا پیدا می کند و هر فضا، پاسخی از معماری است جهت تامین آسایش کاربر در سطوح مختلف و یکی از مهمترین سطوح آن آسایش حرارتی می باشد. سازگاری از جمله خصوصیات اصلی جانداران است که موجب بقای جاندار در شرایط متغیر محیط می شود و تکامل جانداران را در درازمدت به دنبال دارد. مفهوم یافته های این پژوهش با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای جمع آوری شده اند. نتیجه این اولویت بندی به ترتیب شامل تسهیلات و امکانات رفاهی، آسایش حرارتی، تنوع مکان، موقعیت مکان، ارتباط درون و بیرون، محدوده و قلمرو، کیفیت بصری، دسترسی، عوامل طبیعی و انعطاف پذیری می باشد. با اولویت بندی مولفه های کالبدی، مولفه آسایش حرارتی بعد از تسهیلات و امکانات رفاهی در رتبه دوم قرار دارد. پس به این نتیجه می رسیم که در دلبستگی به مکان، آسایش حرارتی جز مولفه های مهم و تاثیرگذار بر دلبستگی می باشد.

Keywords:

شرایط آسایش , نظریه سازگاری , دلبستگی به مکان