نقش عناصر زیباشناسی در مد پایدار و تاثیر استفاده از منسوجات طبیعی در لباس های زیست پایدار در دوره معاصر

در طول زمان لباس تنها برای محافظت بدن به کار نرفته بلکه با ذوق و هنر، تنوع طلبی، اقتصاد و صنعت انسان همراه شده و مفهوم جدیدی یافته است. هنر در آغاز عصر جدید به معنای مهارت بود (تاتارکویچ، ۱۰۰۴، ۷۳). روش پژوهش: توصیفی، تحلیلی بر مبنای مطالعه کتابخانه ها و الکترونیکی جمع آوری شده است. یافته ها: این پژوهش با در نظر گرفتن نقش عناصر زیباشناسی در لباس های زیست پایدار نشان می دهد مفهوم هنر نه تنها هنرهای زیبا، بلکه صنایع را هم شامل می شد. نقاشی همانقدر هنر بود، که خیاطی، نه تنها تولید ماهرانه هنر نامیده می شد (تاتارکویچ، ۱۰۰۴، ۸۳) شناخت الیاف و پارچه و صنعت نساجی و تبدیل آن به لباس به ویژه لباس های زیست پایدار که الزمه جامعه امروزی است یکی از دلایل اهمیت مد پایدار می باشد. نتایج: حاصل از این پژوهش نشان داد دغدغه اصلی دوره معاصر این است که صنعت مد دومین صنعت آلاینده جهان است. صنعت مد و مد پایدار رویکردی جدید از زیباشناسی در زمینه مد و لباس های زیست پایدار است که به عنوان پاسخ به مصرف گرایی و آلودگی زمین مطرح شده است. هدف از این پژوهش که به صورت تحلیلی و توصیفی گرد آوری شد نشان می دهد صنعت نساجی و سپس تبدیل آن به منسوجات طبیعی و مصنوعی و پارچه و لباس و تاثیر عناصر زیباشناسی و به دنبال آن اهمیت موضوع تاثیر لباس زیست پایدار بر محیط زیست را مطرح کرد.

Keywords:

زیبا شناسی , لباسهای زیست پایدار , منسوجات طبیعی , مد پایدار