ارزیابی و مقایسه ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان ایرانی و اتباع در شهر قم

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی وضعیت و مقایسهی ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان ایرانی و اتباع در شهر قم بود. روش تحقیق توصیفی از نوع علی- مقایسهای بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان متوسطه اول و اتباع مقیم شهر قم در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند. نمونه ای به تعداد ۱۸۴ نفر (شامل ۹۲ نفر دانش آموزان ایرانی و ۹۲ نفر دانش آموز اتباع) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. لازم به ذکر است که دانش آموزان به لحاظ جنسیت، سن، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و مقطع تحصیلی همتاسازی گردیدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامهی سنجش صفات پنج گانه شخصیتی (NEO-FFI) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تی تک گروهی و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده گردید. نتایج آزمون تی تک نمونهای نشان داد که میانگین روان رنجور خویی دانش آموزان ایرانی و اتباع در حد متوسط اما در ویژگی های شخصیتی اشتیاق به تجارب تازه، برونگرایی، سازگاری و وظیفه شناسی با توجه به نقطه ۵۰ درصدی به طور معناداری باالتر از حد متوسط میباشد (۰۱/۰>p.). نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین برونگرایی، روان رنجورخویی و سازگاری دانش آموزان ایرانی و اتباع تفاوت معناداری وجود ندارد؛ اما آمارهF (مربوط به اشتیاق به تجارب تازه۳۷/۱۰() و وظیفه شناسی۰۶/۶) در سطح آلفای۰۵/۰ معنیدار هستند (۰۵/۰>p))، لذا چنین استنباط میشود که میانگین ن مرات اشتیاق به تجارب تازه و وظیفه شناسی دانش آموزان اتباع بیشتر از دانش آموزان ایرانی است.

Keywords:

ویژگیهای شخصیتی , دانش آموزان ایرانی , دانش آموزان اتباع