پیش بینی درگیری تحصیلی در دانش آموزان متوسطه اول براساس بهزیستی ذهنی در مدارس و مهارت های اجتماعی بعد از حضوری شدن مدارس در پاندمی کرونا

با هدف پیش بینی درگیری تحصیلی در دانش آموزان متوسطه اول براساس بهزیستی ذهنی و مهارت های اجتماعی بعد از حضوری شدن مدارس در پاندمی کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان منطقه ۱۶ استان تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ تشکیل می دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، ۲۶۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند به منظور جمع آوری داده ها از فرم کوتاه مقیاس بهزیستی ذهنی نوجوانان در مدارس، پرسشنامه درگیری تحصیلی و مقیاس مهارت های اجتماعی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین مهارت های اجتماعی و بهزیستی ذهنی با درگیری تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که مهارت های اجتماعی و بهزیستی ذهنی به طور مثبت معنادار می توانند درگیری تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کنند (p<۰.۰۱). بنابراین، می توان نتیجه گرفت که مهارت های اجتماعی و بهزیستی ذهنی از متغیرهای مهم و مرتبط با درگیری تحصیلی دانش آموزان بعد از حضوری شدن مدارس می باشد.

Keywords:

درگیری تحصیلی , مهارت های اجتماعی , بهزیستی ذهنی , پاندمی کرونا