بررسی اثرپارامترهای دما و زمان درفرآیندنیتروژن دهی پلاسمایی روی مقاومت سایشی و خوردگی فولادDIN 1.5622

پلاسما نیتراسیون یکی ازفرایند سخت کردن سطحی است که بطور گسترده برای بهبود خواص سایشی وخوردگی فولادها والیاژها به علت ویژگیهای مفیدآن مورداستفاده قرارمیگیرد دراین پژوهش تاثیر پارامترهای دما و زمان درفرایند نیتروژن دهی پلاسما برسختی سطح ریزساختاروضخامت لایه نیتروره و مقاومت سایش و خوردگی فولاد DIN-1.5622 کوئنچ و تمپرشده موردمطالعه قرارگرفت بدین منظور نمونه ها با استفادها زدستگاه نیتروژن دهی پلاسمادردماهای 450و550درجه به مدت 6ساعت و دردمای 500درجه به مدت 3و6و9 ساعت نیتروره شدند نمونه ها با استفاده ازمیکروسکوپ نوری و الکترونی sEM دستگاه های میکروسختی سایش خوردگی و انالیز تفرق اشعه ایکس موردبررسی قرارگرفتند ازمایش میکروسختی نشان داد که با افزایش دما و زمان نیتروژن دهی سختی سطح و عمق لایه نفوذی افزایش می یابد همچنینباتوجه به نتایج انالیز تفرق اشعه ایکس میتوان نتیجه گرفت که درسطح نمونه های نیتروژه شده فازهای ε:Fe3N γ ׳:Fe4N تشکیل میشود که با افزایش دمای نیتروژدهی مقدار فاز E کاهش و Y' افزایش می یابد به علاوه باتوجه به نتایج ازمایش سایش و خوردگی میتوان فهمید که با انجام فرایند نیتروژن دهی پلاسما مقاومت سایش و خوردگی افزایش یافته است افزایش مقاومت سایش و خوردگی بطورمستقیم به افزایش مقدارفاز E درسطح وابسته است

Keywords:

نیتروژن دهی پلاسما , فولادی DIN-1.5622 عملیات ترموشیمیایی , عمق لایه نفوذ