معایب و مشکلات برنامهریزی و سیاست گذاری حوزه فرهنگ شهری در ایران

برنامهریزی و سیاست گذاری فرهنگی در کلانشهرهای ایران به یکی از چالش های اصلی تبدیل شده است. این مقاله به بررسی معایب و مشکلات سیاست گذاری فرهنگی در سطح شهری پرداخته و نقاط ضعف و موانع موجود را شناسایی می کند. یکی از مشکلات عمده، تناقض بین فرهنگ رسمی و فرهنگ غیررسمی در جامعه ایرانی است که سیاست گذاران فرهنگی قادر به حل آن نیستند. از دیگر مشکلات می توان به نادیده گرفتن ماهیت غیرقابل پیش بینی فرهنگ در شهرها توسط مسئولین، همچنین وجود فاصله و اختلاف نسلی میان نسلهای Y و Z با مسئولین اشاره کرد. این مشکلات منجر به ناکارآمدی سیاست های فرهنگی و ناتوانی در پاسخگویی به نیازهای مختلف فرهنگی شهروندان شده است. مقاله با بررسی علل این مشکلات، راهکارهایی برای بهبود سیاست گذاری فرهنگی در شهرداری ها ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهند که وجود نگرش های محافظه کارانه، فقدان یک رویکرد جامع و ناتوانی در شناسایی و استفاده از ظرفیت های فرهنگی محلی، از عوامل عمده این ناکامی ها هستند. در نهایت، مقاله به اهمیت شناخت و درک تنوع فرهنگی در فرآیند سیاست گذاری شهری تاکید دارد و راهکارهایی عملی برای حل مشکلات ارائه می کند.

Keywords:

سیاستگذاری فرهنگی , شهرداریهای ایران , فرهنگ شهری , شکاف نسلی , فرهنگ غیررسمی