تدوین مدل کیفیت خواب بر اساس اضطراب امتحان با نقش میانجی حساسیت اضطرابی در بین دانشجویان شهر بهبهان

هدف از انجام این پژوهش تدوین مدل کیفیت خواب بر اساس اضطراب امتحان با نقش میانجی حساسیت اضطرابی می باشد. پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی می باشد که بر روی ۳۵۰ نفر از مجموع ۴۶۰۰ نفر دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی، دولتی و آزاد اسلامی شهر بهبهان انجام شد. انتخاب جامعه نمونه به صورت نمونه گیری در دسترس و برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد. در این پژوهش از ۳ پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب پیترزبورگ (۱۹۸۹)، پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان دریس کول (۲۰۰۷) و پرسشنامه حساسیت اضطرابی گارفیلد و مارکز (۲۰۰۵) استفاده شده است. برای انجام تحلیل های توصیفی و استنباطی در این پژوهش، از نرم افزارهای ۲۱ SPSS و نرم افزار آموس استفاده شده است. نتایج نشان داد بین کیفیت خواب و اضطراب امتحان با نقش میانجی حساسیت اضطرابی رابطه آماری معناداری وجود دارد (p>۰/۰۵). با توجه به درصد قابل ملاحظه کیفیت نامطلوب خواب و ارتباط معنادار آن با اضطراب امتحان، وجود یک برنامه ریزی صحیح در جهت بهبود وضعیت خواب دانشجویان و همچنین برنامه ریزی جهت کاهش سطح اضطراب امتحان در بین دانشجویان با کمک مداخلات روانشناختی به جهت ارتقا و بهبود سلامت روان دانشجویان از سوی مسئولین دانشگاه ها ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

مدل کیفیت خواب , اضطراب امتحان , حساسیت اضطرابی , دانشجویان , شهر بهبهان