بررسی میزان تأثیر مشارکت مردمی در افزایش موفقیت طرح های بافت فرسوده شهری با استفاده از مدلAHP (نمونه موردی:شهر جیرفت و هادی آباد قزوین)

حجم بالای بافتهای فرسوده شهری از یک طرف و ایمن نبودن آنها در قبال سوانح طبیعی از طرف دیگر،خصوصاً پس از وقوع زلزلهی بم در ایران موجب نگرانی مدیران و مسئولان شهری شده و آثار مخرب کالبدی واجتماعی آن، مقامات دولتی را متوجه ضرورت داشتن رویکردی مؤثر در مواجهه با بافتهای فرسودهی شهری کرده است که پس از انجام آزمون و خطاهای مختلف، در نهایت همه به این نتیجهی واحد رسیدند که مشارکت وهمکاری عمومی عناصر کلیدی در مدیریت و برنامهریزی شهری معاصر مخصوصاً در اجرای طرحهای نوسازی و بهسازی بافتهای فرسودهی شهری میباشند.در این مقاله سعی بر آن است تا به ارزیابی میزان موفقیت این طرحهابا سنجش 6 معیار مشارکت مردمی، محرکهای توسعه،حمایت نهادهای دولتی،تأثیر شرایط زیست محیطی،ارزیابی و پایش روند توسعه و حمایت نهادهای مردمی به کمک فرآیند تحلیل سلسلهمراتبی) AHP ( و با بهرهگیری از نرم- افزار Expert Choice بپردازیم.که پس از انجام تحلیلها، و مشخص شدن اوزان معیارها به بررسی میزان تحققآنها در دو نمونه موردی محله هادی آباد قزوین و بافت فرسودهی شهر جیرفت با استناد بر آمارهای موجود و مصاحبه با کارشناسان دخیل در این دو پروژه پرداخته شد. در پایان نتیجه شد که طرح بافت فرسوده شهر جیرفت به دلیل مشارکت بیشتر مردم در تهیه و اجرای طرح از موفقیت بیشتری برخوردار بوده است.

Keywords:

بافت فرسوده , طرحهای نوسازی و بهسازی , جیرفت , مشارکت مردمی , AHP