بررسی و شناسایی ظرفیتها و موانع توسعه صنعت گردشگری در استان گلستان

تبلور یافتن گردشگری به عنوان یک نیاز، تبدیل شدن آن به عنوان بزرگترین صنعت خدماتی دنیا و تخصصی شدن گردشگری این فرصت را فراهم آورده تا با بهره جستن از منافع حاصل از گردشگری به سمت توسعه پایدار حرکت نماییم. اما مسلما این کار بدون شناسایی عوامل تاثیر گذار و برنامه ریزی امکان پذیر نخواهد بود. در این مقاله با شناسایی ظرفیت های بالقوه گردشگری استان گلستان و بررسی پنج عامل، ضعف بازاریابی، ضعف امکانات زیربنایی و خدمات گردشگری، فقدان فرهنگ پذیرش گردشگر، تعدد مراکز تصمیم گیری و اشتغال حاصل از صنعت گردشگری که از عوامل اصلی توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان گلستن می باشند، پرداخته ایم. جهت جمع آوری اطلاعات از دو سری پرسشنامه استفاده شده است، گروه اول شامل 196 کارشناس ادارات مختلف که با صنعت گردشگری در ارتباط بوده اند و و گروه دوم شامل 196 گردشگر که در نوروز 1391 در نقاط مختلف استان بصورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، پس از دسته بندی و تحلیل اطلاعات، از طریق آزمون همبستگی اسپرمن و آزمونT-test با استفاده از نرم افزار Spss تلاش گردید فرضیه های مطرح شده پاسخ داده شوند. نتایج آزمون فرضیت مبین این است، که کارشناسان و گردشگران معتقدند بین ضعف بازاریابی و توسعه نیافتگی صنعت گردشگری، بین ضعف امکانات زیربنایی و توسعه نیافتگی صنعت گردشگری در استان گلستان رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد، همچنین وجود رابطه مستقیم و معنی دار بین تعدد کراکز تصمیم گیری و فقدان فرهنگ پذیرش گردشگر با توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان گلستان فقط از دیدگاه کارشناسان تایید گردید.

Keywords:

صنعت گردشگری , توسعه نیافتگی , گردشگران , استان گلستان