محسن صیدالی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
رضا سلیمانگلی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
هادی قراگوزلو - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت معلم تهران
موسی پسر کلو - دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

گردشگری در محیط های روستایی با توجه به توسعه شهرنشینی، بهبود سیستم حمل و نقل و ارتباطات، افزایش اوقات فراغت و ... در حال گسترش است و می تواند موجبات ایجاد اشتغال و توسعه خدمات و امکانات را در روستاها فراهم سازد. روستاهای طول آرام، زنگلاب و ده نالاج در دهستان چهل چای از توابع شهرستان مینودشت یکی از نواحی مستعد گردشگری بوده که در دو دهه گذشته تحولات زیادی را در این زمینه تجربه کرده اند. در این پژوهش که با هدف بررسی اثرات و پیامدهای اقتصادی- اجتماعی گردشگری در این روستاها انجام شده است از روش کتابخانه ای و میدانی به ویژه انجام مصاحبه، تکمیل پرسشنامه از گردشگران و مردم محلی استفاده گردیده است. بررسی های انجام گرفته نشان می دهد که صنعت گردشگری تا به امروز نوعی از تنوع شغلی را به ویژه در بخش خدمات ایجاد کرده است و همچنین دگرگونی هایی را در فعالیت های اقتصادی-اجتماعی به خصوص از بخش کشاورزی و دامداری به نفع بخش خدمات و توسعه آن و افزایش آگاهی اجتماعی را در پی داشته است و همچنین منجر به افزایش در آمد روستاییان گردیده است. بنابراین با توجه به توانمندی های بالای روستا در بخش منابع و جاذبه های بکر طبیعی و از طرفی هم محدودیت های آن در دیگر بخش های اقتصادی به ویژه کشاورزی و دامپروری این ضرورت را ایجاد می کند تا تصمیم سازان و برنامه ریزان روستایی، چشم انداز آتی آن را در گرو بالندگی صنعت گردشگری جستجو نمایند.

گردشگری، گردشگری روستایی، توسعه اقتصادی اجتماعی،دهستان چهل چای