بررسی میزان فلوئور در منابع آب شرب دشت میامی

دشت میامی در فاصله 65 کیلومتری شرق شهرستان شاهرود در استان سمنان قرار دارد قرار دارد ، در این دشت آب شرب مورد نیاز ساکنین از چاه های عمیق و قنات تامین می شود ، از آنجائیکه آب آشامیدنی بهترین و کافی ترین منبع تأمین کننده فلوئور مورد نیاز بدن است ، و با توجه به اهمیت حیاتی این عنصر تعیین مقدار آن در منابع آب شرب در هر منطقه ای ضروری است . چراکه افزایش دریافت فلوئور می تواند منجر فلوئورزیس دندانی و استخوانی شود. از طرفی کاهش دریافت آن تواند منجر به پوسیدگی دندان گردد . با توجه به اینکه تا کنون در استان سمنان بجز شهر سمنان هیچگونه مطالعه ای در این خصوص انجام نشده است لذا در تحقیق حاضر، بررسی میزان فلوئور در منابع آب شرب دشت میامی انجام پذیرفت . نمونه برداری به کمک ظروف پلاستیکی معمولی با حجم 2 تا 4 لیتر و به روش ساده از منابع آب شرب انجام گرفت و غلظت فلوئور به کمک دستگاه اسپکترو فتومتر DR2000 تعیین گردید . اینکه غلظت مجاز فلوئور ppm 1/5 می باشد ( موءسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مقدار آن را 1/7-0/6 تعیین نموده است ) لذا در این منطقه غلظت بالاتر از حد مجاز وجود ندارد و با عنایت به اینکه غلظت فلوئور در بیشتر نمونه ها کمتر از ppm 0/5 است جهت جبران این کمبود فلوریداسیون آب به عنوان یک راهکار می باشد.

Keywords:

فلوئور , منابع آب آشامیدن , دشت میامی