طلاق قضایی و ماهیت آن

از منظر حقوق و فقه یکی از طرق انحلال نکاح، طلاق است که طلاق قضایی یک نوع از طلاق به شمار می رود. در طلاق قضایی، در صورت شرایط خاص، زن می تواند با مراجعه به دادگاه، درخواست طلاق دهد. این نوع طلاق زمانی مطرح می شود که شوهر از انجام وظایف خود امتناع کند و ادامه زندگی مشترک برای زن غیرقابل تحمل گردد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی در تلاش است به بررسی مبانی فقهی و حقوقی طلاق قضایی بپردازد و روند اجرای آن را در نظام حقوقی ایران تحلیل کند. نتایج بررسی نشان می دهد که بر اساس قوانین مدنی ایران و مبانی فقهی، مواردی مانند ترک انفاق، غیبت طولانی مدت شوهر، و ایجاد عسر و حرج برای زوجه، از مصادیق طلاق قضایی محسوب می شوند. در چنین شرایطی، دادگاه می تواند مرد را ملزم به طلاق کند و در صورت امتناع وی، خود راسا اقدام به طلاق کند. با توجه به اینکه طلاق به حکم دادگاه ماهیتا رجعی است، رویه قضایی برای جلوگیری از تضییع حقوق زن، معمولا آن را به طلاق خلع که یکی از موارد طلاق بائن است، تبدیل می کند.

Keywords:

طلاق , طلاق از طرف زن , طلاق بائن.