علی خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک- تبدیل انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
محمد امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک- تبدیل انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
سعید آذربراممان - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک- تبدیل انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

افزایش رقیق ساز به واکنش، یکی از روش های کاهش حد اکثر دمای محفظه احتراق است که سبب کاهش تشکیل NOxحرارتی می شود. روش های کنترل تشکیلNOxهمگی بر اساس کنترل دما یا محدود کردن غلظت اکسیژن استوار است. در این پژوهش اثر رقیق سازCO2 و اثر تغییرات فشار روی مخلوط پیش آمیخته متان-هوا مورد بررسی عددی قرار گرفته است.این شبیه سازی ها با استفاده از کدPREMIXنرم افزارCHEMKIN IIانجام شده است.شبیه سازی عددی برای نسبت های رقیق سازی متفاوت و فشار های متفاوت انجام شده است.تاثیر رقیق ساز بر روی غلظتCHو تولیدNOدر فشارهای متفاوت بررسی شده شده است.نتایج نشان میدهد با افزایش فشار و افزایش نسبت رقیق سازی غلظتCHو غلظتNOکاهش یافته و سپس تاثیر رقیق ساز را بر دمای شعله و سرعت شعله بررسی کردیم و متوجه شدیم با افزایش نسبت رقیق سازی، حداکثر دمای شعله و میزان تشکیلNOxروند کاهشی را در پیش دارد، که علت این روند ظرفیت حرارتی بالایCO 2می باشد که در نسبت های رقیق سازی بالاتر گرمای بیشتری را جذب کرده و باعث کاهش بیشتر حداکثر دمای شعله شده و در نتیجه انتشار آلاینده ها نیز کاهش می یابد

رقیق ساز، آلاینده، بررسی عددی، متان، فشار