تحلیل صرفه اقتصادی معادن زغالسنگ ایران با تمرکز بر استان های سمنان، طبس و کرمان

این مطالعه به تحلیل اقتصادی معادن زغالسنگ ایران با تاکید بر استان های سمنان، طبس و کرمان پرداخته و چالش ها و پتانسیل های صنعت استخراج این منبع انرژی استراتژیک را مورد بررسی قرار می دهد. با وجود ذخایر عظیم زغالسنگ ایران (۱۴ میلیارد تن)، روش های سنتی استخراج (۹۰ درصد معادن)، سیاست های قیمت گذاری غیرواقعی و وابستگی به واردات، سودآوری این صنعت را محدود کرده است. با تحلیل داده های میدانی و مقایسه فنی-اقتصادی، نشان داده شد که هزینه تولید هر تن زغالسنگ در ایران (۶.۶ میلیون تومان) تنها یک سوم قیمت وارداتی (۱۹.۷ میلیون تومان) است که نشان دهنده پتانسیل بالای رقابت پذیری تولید داخلی است. مکانیزاسیون معادن، با افزایش بهره وری نیروی انسانی از ۵ به ۲۰۰ تن در روز و کاهش ۸۰ درصدی هزینه ها، می تواند سودآوری را تا ۴۰ درصد افزایش دهد. نتایج نشان می دهد که استان طبس با ۷۶ درصد ذخایر قطعی کشور، پتانسیل تولید زغالسنگ کک شوی با کیفیت برای صنعت فولاد را دارد، در حالی که معادن کرمان و سمنان به ترتیب نقش کلیدی در تامین زغالسنگ حرارتی و چالش های استخراج لایه های عمودی را دارند. راهکارهای پیشنهادی شامل سرمایه گذاری در فناوری های مکانیزه (مانند Roadheader و TBM)، بازنگری در سیاست های قیمتی مبتنی بر هزینه های واقعی، توسعه صادرات به بازارهای آسیای مرکزی و اروپا، و افزایش اکتشاف ذخایر (تنها ۱۰ درصد اکتشاف شده) است. این تحقیق با بهره گیری از نرم افزار COMFAR III و مطالعات میدانی، چارچوبی عملی برای تبدیل ایران به بازیگر موثر در بازار جهانی زغالسنگ ارائه می دهد.

Keywords:

زغالسنگ ایران , مکانیزاسیون معادن , تحلیل اقتصادی , قیمت گذاری دستوری