مقدمه ای بر نقش دکترین بسیج در تحول درونی ساختارهای پیشاانقلابی (مطالعه نمونه موردی ستاد رسیدگی به وضع مصدومین و مجروحین زمان جنگ)

بسیج معنوی در ادبیات تحولات اجتماعی و انقلاب هاست و به عنوان یکی از مولفه های شکل دهنده و پیشرانده انقلابی شناخته می شود. این در حالی است که بسیج در انقلاب اسلامی ایران نه تنها در مرحله ظهور و گستردگی نقش افزایی کرد، بلکه در مرحله های زندگی سیاسی و اجتماعی مردم و حضور آنان برای حل مشکلات روند جاری زندگی نقش ایفا کرده است. حضور در مواقع بحرانی جلوه گر شد. به معمای اجتماعی برای رفع بحران های طبیعی و مصنوعی از نسل و زلزله و تورم به دست بشر پاسخ داده است. در ادبیات انقلاب اسلامی، بسیج وامدار اندیشه امام خمینی(ره) است و پیش و پس از انقلاب ها و فراخوانی های رهبر انقلاب فرایندها را تسریع و تسهیل کرده است. به عنوان مثال، جنگ تحمیلی یکی از بحران های مهم نظام جمهوری اسلامی ایران بود که به تدبیر امام(ره) بسیج راه گشای آن در کلیه فرایندها بود. لذا بسیج در قالب حضور نظامی در جنگ تحمیلی شکل گیرنده ساختارهای انقلابی است. هدف این پژوهش آن است که نشان دهد چگونه بسیج توانسته در تحول درونی ساختارهای پیشاانقلابی نقش ایفا کند. این پژوهش با تکیه بر تجربه ستاد رسیدگی به وضع مصدومین و مجروحین جنگ، با روش کیفی و با استفاده از مصاحبه با مسئولین وزارت بهداری و مصدومین جنگ انجام شده است. نتایج نشان می دهد هم اکنون بسیج نه تنها بر بسیاری از چالش ها و مسائل نظام جمهوری اسلامی حل شدنی است.

Keywords:

بسیج , وزارت بهداری , ستاد رسیدگی به وضع مجروحین و مصدومین , بحران