شاخص ریسک سیل خیزی در حوضه آبریز سد دز با استفاده از مدل HEC-HMS و شاخص NDWI

در پژوهش حاضر به منظور تهیه یک ساختار سیل خیز ایران، از پردازش تصاویر ماهواره Sentinel-۲ به عنوان یک نمونه از اقلیم سیل خیز ایران، در تهیه شاخص NDWI در منطقه مطالعاتی سد دز (حوضه سیل گیر بالادستی) به عنوان یک نمونه استفاده شده است. در این پژوهش از پوشش زمین با یک لایه ساختار زمین تهیه شده بر اساس طبقه بندی به روش بالادستی شاخص تغییرات پوشش زمین و همچنین HECH-HMS به عنوان مدل به صورت پایه ای استفاده شده است. در این راستا از تصاویر ماهواره Sentinel-۲ در سه باند طیفی مرئی و مادون قرمز نزدیک به منظور محاسبه شاخص NDWI استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که این شاخص به خوبی می تواند تغییرات پوشش زمین را مدل سازی کند. در این مطالعه کلاس بندی منطقه ای شده، رنگ بندی سراسر دشت سیل گیر از نظر مقدار همگن با بافت موقعیت های جغرافیایی برخوردار است. در تحلیل منطقه ای کمی شده، رنگ بندی سراسر دشت سیل گیر تقریبا در سراسر دشت سیل گیر کلاس شماره ۲ و کمترین مقدار بر روی کلاس شماره ۵ است. کلاس شماره ۲ داری نزدیکی نسبی به یکدیگر است. کلاس شماره ۳ نشان می دهد محدوده هایی است که در نواحی شمالی و غربی حوضه آبریز سد دز از نظر ساختاری، با توجه به شاخص NDWI، با مقادیر متوسط تا کم مواجه هستند. به طور کلی می توان گفت که مدل HEC-HMS با شاخص NDWI توانسته است به خوبی نواحی مستعد سیل را شناسایی کند.

Keywords:

شاخص ریسک سیل خیزی , روش یادگیری ماشین حوضه آبریز , شاخص NDWI , شبیه سازی با مدل HEC-HMS