بررسی مسیریابی چندمسیری درشبکه های Adhoc و کاربردها و مزایای این نوع مسیریابی

امروزه تحقیق درمورد شبکه های سیارموردی بسیارگسترش پیدا کرده است که دلیل آن را میتوان درعدم وابستگی به زیرساختارخاص دانست ولی بدلیل حرکت مداوم گره ها ومحدودیت انرژی آنها ساختارشبکه بطور متناوب بسرعت تغییر می کند این موضوع باعث ایجادچالش درمسیریابی این شبکه ها شده است اکثرپروتکلهای مسیریابی که برای این نوع ازشبکه ها بوجود امده است یک مسیررا بین گره مبدا و مقصد جهت ارسال داده کشف و بکارمیگیرد ولی بدلیل خاصیت شبکه های سیارموردی مسیرها سریع نامعتبر می شود ونیاز به کشف مجددمسیر دراین پروتکل ها بسیارزیاد است که این خود باعث عدم کارایی شبکه میشود مسیریابی چندمسیری یک جهت گیری و سیاست درمسیریابی شبکه هاست دراین نوع مسیریابی به جای اینکه درهرزمان یک مسیربین گره مبدا و مقصدوجود داشته باشد همزمان چندمسیرنگهداری میشود و برخلاف مسیریابی تک مسیری درصورت شکست یک مسیرمسیرهای دیگری بین دوگره وجود دارد که میتوان ازآنها استفاده کرد مسیریابی چندمسیری مزایا و معایبی نسبت به مسیریابی تک مسیری دارد که دراین مقاله به این مطالب پرداخته شده است همچنین کاربردهای مسیریابی چندمسیری و هدف ازبکارگیری این نوع ازمسیریابی مطرح شده است و درانتها چندپروتکل مسیریابی Ad hoc رادرشبکه های معروف را بررسی نموده است

Keywords:

مسیریابی , پروتکل , شبکه های سیارموردیAd hoc , مسیریابی تک مسیری , مسیریابی چندمسیری