ولی الله بابایی پور - گروه مهندسی علوم زیستی، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
فاطمه ابرقویی کهکی - گروه مهندسی علوم زیستی، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
حمید رحبی معماری - گروه مهندسی علوم زیستی، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران

در پروکاریوت ها و یوکاریوت ها 30-20% از کل ژن ها، پروتئین های غشایی را کد می کنند با وجود این که این پروتئین ها نقش کلیدی را در بسیاری از بیماری ها ایفا می کنند اما اطلاعات کنونی از ساختار این پروتئین ها بسیار اندک است که این امر ناشی از هیدروفوب بودن، میزان بیان کم آنها در میزبان های مختلف، مشکلات خالص سازی و کریستال کردن آنها می باشد. در حال حاضر هدف بیش از 75% از داروهای امروزی پروتئین های غشایی است. بنابراین برای بهینه کردن عملکرد داروها باید بتوان ساختار پروتئین های غشایی را تعیین نموده و این امر نیاز به تولید این پروتئین ها به میزان فراوان می باشد. در این مقاله سعی می شود به راه کارهای مناسب در کلونینگ، بیان و تولید پروتئین های غشایی، مزایا و معایب هر کدام پرداخته شود.

پروتئین های غشایی- پروتئین های هیدروفوب- چاپرون ها- گلیکوزیلاسیون- پروتئین اتصالی مانوز