بررسی بذور ترانسپلاستومیک توتون حاوی ژن اینترفرون گامای انسانی

امروزه با رشد روز افزون تقاضا برای پروتئین های دارویی مواجه می باشیم، اما ظرفیت کافی برای پاسخ به این تقاضا بویژه در کشورهای فقیر و در حال توسعه وجود ندارد. به گونه ای که برخی از داروهای مهم یا در این کشورها اصلاً وجود ندارد و یا با هزینه های زیاد وارد می شود که فقط اقشار ثروتمند قادر به تهیه و استفاده از آنها می باشند. پروتئین اینترفرون گامای انسانی یکی از این پروتئین های دارویی مهم می باشد که کاربردهای پزشکی زیادی دارد. از طرف دیگر اخیراً مهندسی کلروپلاست که شامل الحاق ژن یا ژن های کد کننده پروتئین مورد نظر در ژنوم کلوپلاست می باشد، به دلیل زیادی تعداد نسخه های کلوپلاست در گیاه، راهکاری مؤثر جهت افزایش بیان پروتئین های نوترکیب می باشد. در این تحقیق پس از انتقال گیاهان ترانسپلاستومیک نسل صفر (T(0)) توتون به گلدان و بذر گیری از آنها، جوانه زنی بذور حاصله (T(2)) بر روی محیط های حاوی غلظت های مختلف آنتی بیوتیک های اسپکتینومایسین و استرپتومایسین تست شد. نتایج نشان داد که بیشترین غلظت آنتی بیوتیک قابل تحمل برای بذور غیرتراریخته میلی گرم در لیتر برای اسپکتینومایسین و استرپتومایسین بود و در غلظت های 500 و 700 میلی گرم در لیتر اسپکتینومایسین و استرپتومایسین جوانه زنی صورت گرفت ولی از همان ابتدا برگچه ها کاملاً سفید بودند. بنابراین این غلظت ها برای انتخاب بذور تراریخته استفاده شد. در حالیکه در مورد بذور تراریخته هم در غلظت 500 و هم 700 میلی گرم در لیتر جوانه زنی به خوبی صورت گرفت و برکچه ها کاملاً سبز بودند.

Keywords:

مهندسی کلروپلاست , ژن اینترفرون گامای انسانی , توتون ترانسپلاتومیک , زراعت مولکولی