ارزیابی ریسک سیستمی با روش ارزش در معرض خطر شرطی و توابع مفصل خوشه ای در نظام بانکی ایران

ریسک سیستمی، به عنوان یکی از چالش های نظام مالی، توجه ویژه ای را از سوی سیاست گذاران و  سرمایه گذاران و محققان به خود جلب کرده است. شناسایی و ارزیابی ریسک سیستمی، جهت افزایش ثبات مالی نظام بانکی اهمیت زیادی دارد. بدین منظور، در این مقاله از روش ارزش در معرض خطر شرطی، جهت ارزیابی ریسک سیستمی برای داده های شبیه سازی شده و داده های نظام بانکی ایران استفاده شده است که در آن میانگین شرطی و واریانس شرطی به ترتیب با مدل های  اتورگرسیو میانگین متحرک و اتورگرسیو مشروط بر ناهمسانی واریانس تعمیم یافته مدل سازی شده اند. داده های مورد مطالعه قیمت روزانه سهام ۱۷ بانک ایران، در بازه زمانی ۱۹ فروردین ۱۳۹۸ تا ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ است که شامل مقادیر گمشده در برخی بازه های زمانی است. درون یابی مقادیر گمشده، با رهیافت صافی کالمن انجام شده است. از توابع مفصل خوشه ای که ساختار درختی سلسله مراتبی دارند، برای تشریح وابستگی غیرخطی و سلسله مراتب سرایت ریسک سیستمی بانک های مورد مطالعه استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که بانک تجارت دارای بیشترین ریسک سیستمی است. افزایش ریسک سیستمی علاوه بر وقوع بحران مالی، آثار نامطلوبی بر عملکرد اقتصاد کلان دارد. این نتایج می تواند به پیش بینی و کاهش اثرات بحران های مالی  و مدیریت آن کمک شایانی کند.

Keywords:

Systemic Risk , CoVaR , GARCH model , Dynamic Copula , Vine Copula , ریسک سیستمی , ارزش در معرض خطر شرطی , مدل GARCH , توابع مفصل پویا و توابع مفصل خوشه ای