ندا حسینی علی آباد - کارشناس ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
بیتا بخشی - استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
محمد اطیابی - استادیار، بخش تحقیق و توسعه، انستیتو پاستور ایران
مسعود قربانی - استادیار، بخش تحقیق و توسعه، انستیتو پاستور ایران

سابقه و هدف: باکتری ویبریوکلرا O1 عامل بیماری وبا می باشد و از طریق تولید سم کلراتوکسین بیماریزایی می کند. ژن این توکسین (شامل دو زیرواحد A و B) درون ژنوم فاز CTX کد می شود که توالی آن در هر دو بیوتیپ التور و کلاسیک وجود دارد. در این تحقیق با استفاده از تکنیک MAMA-PCR به تعیین الل ژنتیکی (کلاسیک و التور) ژن ctxB در میان سویه های جدا شده در طی سالهای 1388-1383 در ایران پرداخته شد. به علاوه با استفاده از تکنیک Sequencing، ناحیه ctxB و به دنبال آن تنوع بیوتیپ فاژ CTX اینتگره شده در ژنوم سویه ها مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: Mismatch amplification mutation assay (MAMA) PCR، برای شناسایی پلیمورفیسم بین ژنهای ctxB دو بیوتیپ کلاسیک و التور به کار گرفته شد. کل ناحیه ژنی ctxB جهت بررسی پلی مورفیسم بین سویه ها مورد توالی یابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج MAMA-PCR از حضور نوکلئوتید سیتوزین در جایگاه 203 تمام 50 سویه التور خبر داد که نشان دهنده توالی ctxB کلاسیک را دارا می باشند و نوکلئوتید سیتوزین در دو جایگاه 115 و 203 آنها همانند بیوتیپ کلاسیک وجود دارد. نکته جالب توجه اینکه تنها یکی از سویه های سال 1384 با هر دو پرایمر التور و کلاسیک باند 186bp مورد نظر را در MAMA-PCR تشکیل داد. بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که سویه های التور ایران دارای ژن تغییر بافته ای از کلراتوکسین می باشند که به نظر می رسد به دلیل آلوده شدن سویه های ویبریوکلرا بیوتیپ التور با فاژ CTX کلاسیک باشد. به علاوه ژنوتیپ جدید یافت شده از سال 1384 نان می دهد که این سویه احتمالاً توسط دو فاژ CTX التور و کلاسیک آلوده شده است و یا یک فاژ CTX که حاوی چندین نسخه از عنصرژنتیکی CTX می باشد را دارا می باشد.

؛Vibrio cholera O1, MAMA-PCR, Sequencing