افزایش تحمل به تنش شوری در رویان های بدنی گردوی ایرانی تراریخت شده با ژن باکتریایی فلاودوکسین

تنش های غیرزیستی بیش از هر عامل دیگری موجب کاهش تولیدات باغبانی و زراعی در سراسر جهان می شوند. اصلاح گیاهان برای تنش های زیستی و غیر زیستی دارای پیچیدگی های زیادی می باشد، که نیازمند بهره برداری از روش های نوین اصلاحی جهت رفع محدودیت های موجود در روش های اصلاح سنتی می باشد. مهندسی ژنتیک، به منظور توسعه گیاهان متحمل به تنش بر مبنای وارد کردن ژن های درگیر در پاسخ به تنش می تواند یک گزینه سریعی برای بهبود گونه های گیاهی باشد. چندین آنزیم مهم در متابولیسم سلول های گیاهی به فردوکسین به عنوان ناقل الکترون نیاز دارند. میزان فردوکسین در گیاهان تحت شرایط تنش به شدت کاهش می یابد. فلاودوکسین سیانوباکتریایی در شرایط تنشی می تواند جایگزین فردوکسین ناپایدار در برابر تنش شود و اثرات تنش را کاهش دهد. در این مطالعه، تحمل به تش شوری رویانهای بدنی گردوی ایرانی تراریخت شده با ژن fld، بررسی شد. بدین منظور یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی اجرا شد که در آن رویان های تراریخت و غیرتراریخت در سطوح مختلف NaCl (0، 50، 100 و 200 میلی مولار) با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که رویان های تراریخت در تیمارهای 50 و 100 میلی مولار NaCl از لحاظ صفات اندازه گیری شده، تفاوت معنی داری با رویان های غیرترارخت داشتند. اما در تیمار شاهد (بدون تنش) و همچنین در تیمار 200 میلی مولار NaCl تفاوت معنی داری با هم نداشتند.

Keywords:

تراریخت , تنش شوری , جنین سوماتیک , فلاودوکسین , گردوی ایرانی