انتقال ژن EGFP از طریق تلقیح مصنوعی لاپاروسکوپی به بره گوسفندان
Publish place: 12th Congress of Iranian Genetics Society
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 825
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIGS12_0744
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1392
Abstract:
استفاده از اسپرم به عنوان عامل ترانسژن به تخمک ایده ای بود که پیش بینی میشد بتواند تحول عظیمی در علم ترانسژنزیز ایجاد کند. با این وجود، بدلیل تکرارپذیری بسیار پائین این تکنیک تا کنون به عنوان یک روش معتبر برای انتقال ژن در محافل علمی مورد تأئید قرار نگرفته است. اخیراً ثابت شده است که فقط اسپرم های مرده قادر به جذب ترانسژن هستند و اسپرم های زنده به صورت جزئی و کاملاً موقت با ترانسژن مرتبط می شوند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اماکن جذب ژن از طریق جنین در مراحل پس از لقاح است. پلاسمید pEGFP-C1 که حامل ژن پروتئین فلورسنت سبز تحت کنترل پروموتور CMV است، استفاده شد. پس از همزمان سازی میش ها، در یک گروه تلقیح طبیعی انجام شد و به دنبال آن در روز پنجم پس از لقاح تزریق ترانسژن به داخل رحم اجرا شد. در گروه دوم، به طور همزمان اسپرم و ترانسژن به داخل رحم تزریق شدند. نرخ آبستنی در هر دو گروه 16/7 درصد بود. علیرغم وجود فلورسنت سبز برتر در گروه های ترانسژن نسبت به گروه کنترل برای ژن EGFP، نتایج PCR از DNA استخراج شده با استفاده از بافت های مختل و نیز خون از هفت بره متولد شده نشان داد که هیچکدام از آنها ترانسژن EGFP را همراه نداشتند. به طورکلی، انکوباسیون ترانسژن با اسپرم و یا بدون آن در طول مدت آبستنی نتوانست منجر به ترانسژنزیز گردد.
Keywords:
Authors
شاهین اقبال سعید
دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، دانشکده کشاورزی، گروه علوم دامی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :