بررسی تحمل به تنش اسمزی در رویان های بدنی گردوی ایرانی تراریخت شده با ژن باکتریایی فلاودوکسین

اصلاح گیاهان برای تنش های زیستی و غیر زیستی دارای نتیجه گیری های زیادی می باشد، که نیازمند بهره برداری از روش های نوین اصلاحی جهت رفع محدودیت های موجود در روش های اصلاح سنتی می باشد. مهندسی ژنتیک، به منظور توسعه گیاهان متحمل به تنش بر مبنای وارد کردن ژن های دیگری در پاسخ به تنش می تواند یک گزینه سریعی برای بهبود گونه های گیاهی باشد. چندین آنزیم مهم در متابولیسم سلول های گیاهی به فردوکسین به عنوان ناقل الکترون نیاز دارند. میزان فردوکسین در گیاهان تحت تنش به شدت کاهش می یابد. فلاودوکسین سیانوباکتریایی در شرایط تنشی می تواند جایگزین فردوکسین ناپایدار در برابر تنش شود و اثرات تنش را کاهش دهد. در این مطالعه، میزان تحمل به تنش اسمزی رویان های بدنی گردوی ایرانی تراریخت شده با ژن fld، بررسی شد. بدین منظور یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی اجرا شد که در آن رویان های تراریخت و غیر تراریخت در سطوح مختل تنش اسمزی ناشی از PEG (صفر، 1/5، 5 و 10 درصد) باهم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که رویان های تراریخت در تیمارهای 5 و 10 درصد PEG از لحاظ صفات اندازه گیری شده، تفاوت معنی داری با رویان های غیر تراریخت دشتند. اما در تیمار شاهد (بدون تنش) و همچنین در تیمار 1/5 درصد PEG تفاوت معنی داری با هم نداشتند.

Keywords:

تراریخت , تنش اسمزی , فلاودوکسین , فردوکسین , گردوی ایرانی