مهناز صادقی - بخش بیوتکنولوژی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
سارا دهقان - بخش بیوتکنولوژی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمد رهنماییان - بخش بیوتکنولوژی، دانشگاه شهید باهنر کرمان- بخش بیوتکنولوژی حشرات، دانشگاه گیسن، آلمان

گلرنگ (Carthamus tinctorius L) گیاهی دیپلوئید و از خانواده ی Asteraceae است. این گیاه به صورت عمده به عنوان دانه ی روغنی کشت می شود و رتبه ی هشتم را در جهان در این خصوص داراست. از گذشته به عنوان رنگ های طبیعی و داروهای گیاهی و همچنین به عنوان منبع ارزشمندی از آنتی اکسیدان های طبیعی مورد استفاده قرار می رفته است. به صورت کلی گیاهان در شرایط تنش، قادر به بروز پاسخ های فیزیولوژیک متفاوتی هستند که آنها را از قابلیت سازش یا تقابل با تنش های محیطی زنده و غیر زنده برخوردار می سازد. جهت غلبه بر تنش ها، گیاهان از مجموعه ی متنوع و پیچیده ای از مکانیزم های دفاعی بهره می گیرند. سالیسیلی اسید (SA) یک مولکول سیگنالینگ مهم دخیل در پاسخ دفاعی علیه استرس های زنده و غیر زنده است و دو مسیر برای بیوسنتز آن کشف شده است. یک مسیر بیوسنتز SA گیاهی، از سینامات (مسیر فنیل پروپانئید) و مسیر دیگر از ایزوکاریسمات به سمت تشکیل SA است. مسیر فنیل پروپانوئید، اصلی ترین مسیر تولید متابولیت های ثانویه در گیاهان محسوب می شود. گیاهان در پاسخ به آلودگی های ایجاد شده توسط قارچ ها یا باکتری ها، ترکیبات فنیل پروپانوئید را تولید می نمایند و این ترکیبات تا حدزیادی مسئول ایجاد مکانیزم های دفاعی در گایه خواهند بود. سینامات هیدروکسیلاز (C4H)، یکی از اصلی ترین آنزیم های مسیر فنیل پروپانوئید است که دومین مرحله از سنتز ترکیبات فنیل پروپانوئیدی را کاتالیز می کند. از آنایی که درک صحیح عملکرد ژن های پاسخ دهند، به روشن شدن بیشتر مکانیزم های مقاومت در برابر تنش کمک خواهد کرد، بدین منظور در این تحقیق، جداسازی و همسانه سازی این ژن کلیدی مسیر دفاعی برای تعیین توالی کد کننده آن برای انجام سایر آزمایشهای پایین دست همچون بررسی رفتاراین ژن در شرایط تنشهای محیطی انجام گرفت.

گلرنگ، سینامات هیدروکسیلاز، همسانه سازی، مسیر فنیل پروپانوئید