قابلیت تولید پروتئینهای هترولوگ در قارچهار رشته ای به منظور تولید داروهای نوترکیب انسانی

تعیین بهترین سیستم باین کننده پروتئین های هترولوگ یکی از مباحث مهم در بیوتکنولوژی است. سیستمی در این مسیر موفق است که بتواند مواد زیستی را با بیشترین فعالیت بیولوژیکی به صورت ایمن و با کمترین هزینه تولید کند. قرنهای متمادی است که از قارچ های رشته ای به عنوان منبعی جهت تهیه متابولیتها و آنزیمها استفاده می شود. به دلیل سیتسم گلیکوزیلاسیون مشابه انسان و نیز ترشح میزان فراوان پروتئین در قارچها، استفاده از ان در تولید داروهای نوترکیب انسانی روز به روز در حال پیشرفت است. در رسیدن به این مسیر قارچهایی همچون آسپرجیلوس اوریزا و تریکودرما ریسه ای و به خصوص آسپرجیلوس نیدولانس مورد استفاده قرار گرفته و داروهایی همچون هرومون رشد انسانی را تولید نموده اند. برای فعالیت زیستی تعداد زیادی از پروتئین های انسانی از جمله آنتی بادی ها، تغییرات پس از ترجمه لازم است. گیاهان، باکتریها و مخمرها فاقد تغییرات پس از ترجمه مشابه سلولهای انسانی می بانشد، لذا پروتئین های تولید شده توسط آنها سبب ایجاد پاسخ ایمنوژنتیکی پس از استفاده در انسان می شود. فراورده های تولید شده در پستانداران همچون موش و همستر نیز بدلیل صرف هزینه های گزاف کشت سلولی، در مقیاس محدود قابل اجرا است همچنین پروتئین های حاصل از قارچ نگرانی های مربوط به آلودگی های بیولوژیکی پروتئین های حاصل از کشت سلول های جانوری را ندارد. لذا اگر هدف تغییرات مناسب پس ترجمه، مانند شکل مناسب گلیکوزیلاسیون، برشهای پروتئولیتیکی و یا تشکیل چندین باند دیسولفید باشد، تغییرات پس از ترجمه موجود در قارچهای رشته ای امتیاز بالقوه ای در مسیر رسیدن به اهداف پیشرو محسوب می گردد.

Keywords:

پروتئین هترولوگ , قارچهای رشته ای , گلیکوزیلاسیون , داروهای نوترکیب انسانی